Vis is een product uit de natuur. Het is daarom van belang dat de productie op een verantwoorde wijze plaatsvindt. Verantwoord houdt onder meer in dat visbestanden zorgvuldig worden beheerd en dat de omgeving waarin men werkt niet meer dan nodig wordt verstoord.
Hiervoor hebben overheden regels op nationaal en internationaal niveau afgesproken. De basis voor dit beleid zijn wetenschappelijke inschattingen van de visbestanden en adviezen over de jaarlijkse vangsthoeveelheden. Verder zijn er regels voor natuurbeheer waarin bepalingen staan over welke activiteiten in welke gebieden toegestaan zijn, en onder welke voorwaarden. Zo mag visserij in bepaalde kustwateren niet of slechts beperkt, en dienen viskwekerijen te passen in het beleid voor natuurbeheer.
Naast de regels die de overheden stellen, is er een groei van duurzaamheidslabels te zien. Dit zijn onafhankelijke certificeringsschema’s met bovenwettelijke eisen op het gebied van duurzaamheid, traceerbaarheid, of kwaliteit van het productieproces. Voor wild gevangen vis is het Marine Stewardship Council met het MSC label voor de consument de laatste jaren sterk gegroeid. Voor kweekvis is inmiddels het Aquaculture Stewardship Council met het ASC label op producten op de markt.
De VIV leden hebben een gedragscode goedgekeurd, waarin het uitgangspunt is dat zij een verantwoorde productie stimuleren. Hun inkoopbeleid is er op gericht om waar dat mogelijk is de beste alternatieven te kiezen. Veel bedrijven hebben eigen programma’s ontwikkeld om verbeteringen aan de bron te ondersteunen om de vangst of kweek te verduurzamen. Verder maakt de VIV onderdeel uit van de Commissie Duurzaamheid van de Visfederatie, waar sectorbrede initiatieven aan de orde komen. De Europese koepel AIPCE/CEP heeft verschillende adviezen opgesteld om tot verduurzaming te komen.